فناوری تشخیص چهره و هوش مصنوعی، حریم خصوصی را زیر پا می‌گذارد

فناوری با تمام مزایا و محاسنی که دارد، گاهی مشکلاتی را برای کاربران ایجاد می‌کند. به عنوان مثال یکی از مشکلاتی که هوش مصنوعی و تشخیص چهره دارد این است که می‌تواند حریم خصوصی کاربران را نادیده بگیرد.

ما در عصر و دورانی زندگی می‌کنیم که اطلاعات و داده‌ها حرف اول را می‌زنند؛ زیرا به هر اطلاعاتی که بخواهیم نیاز و دسترسی کامل داریم. با ظهور فناوری‌های پیچیده و بزرگی مانند هوش مصنوعی، تشخیص چهره، کلان‌داده و غیره، انسان دارد چیزهای جدید و عجیب و غریبی را تجربه می‌کند. همین الآن بروید چیزی را در اینترنت جستجو کنید. شاید فکر کنید که این کار هیچ خطری ندارد ولی با همین جستجو، می‌بینید با موجی از تبلیغات اینترنتی روبرو می‌شوید. جالب این است که این تبلیغات، دقیقاً همان محصولات و خدماتی را به شما پیشنهاد می‌دهد که واقعاً به همان محصولات و خدمات احتیاج دارید.

به نقل از نکست‌وب، کاربران از یک سری برنامه‌ها و اپلیکیشن‌ها استفاده می‌کنند و اطلاعات فردی خود را به آن برنامه‌ها می‌دهند. گاهی شرکت‌ها از همین اطلاعات استفاده می‌کند و علایق شما را ردیابی و پیگیری می‌کنند و در نهایت شما را وادار به خرید یک محصول می‌کنند. این در حالی است که اکثریت قریب به اتفاق کاربران از اتفاقی که می‌افتد هیچ اطلاعی ندارند.

امروزه فناوری تشخیص چهره و هوش مصنوعی مزایا و خوبی‌های زیادی دارند ولی مشکل آن‌ها این است که حریم خصوصی و حقوق بشر را خیلی ساده و صریح زیر پا می‌گذارند. برخی از کشورها و سازمان‌ها بر این باور هستند که استفاده از این دو فناوری به دلیل خطراتی که دارد باید ممنوع شود.در این مطلب تصمیم داریم مزایا و معایب این دو فناوری بپردازیم. این دو فناوری می‌تواند در بخش‌های زیر به صورت مثبت مورد استفاده قرار گیرد و کمک زیادی به بشر بکند:

- بهداشت و درمان پیشرفته

- خودروهای خودران

- دادگستری و بررسی مسائل و پرونده‌های جنایی

 

در کنار این مزایا، دو فناوری مورد بحث می‌تواند امکان دسترسی به انواع و اقسام اطلاعات و داده‌ها را برای شرکت‌ها، حکومت‌ها و مراکز فروش فراهم کند. در صورت راهیابی هکر به تجهیزات ساده مانند مانیتور کودک، یخچال‌های هوشمند و غیره ممکن است مشکلاتی را برای شما ایجاد کند و امنیت شما را به خطر بیندازد.

 

یکی از معایب هوش مصنوعی و تشخیص چهره این است که آزادی و دموکراسی را به خطر می‌اندازد؛ زیرا حکومت‌ها می‌توانند با این دو فناوری کسانی که در تجمعات اعتراضی شرکت می‌کنند را شناسایی و از آن‌ها جاسوسی کنند. این دو فناوری در کنار محاسنی که دارد می‌تواند خطرات زیادی برای حریم خصوصی کاربران داشته باشد. در صورت نیاز به استفاده از این دو فناوری، اخلاق، انسانیت و حفاظت از اطلاعات افراد باید در اولویت قرار گیرد.

منبع :ایتنا